Niet voor andermans ogen

Waarvoor ga je hier schrijven, voor wie? En waarom zou je?

Wat doet het met jouw leven, om in het gaswinningsgebied te wonen?
Wat heeft het beschadigd, wat heb je ervan geleerd?
Grote vragen, die niet snel even te beantwoorden zijn.

Schrijf voor jezelf

Mogen we je iets aanraden? Met deze oefeningen schrijf je voor jezelf. In principe laat je niets van wat je geschreven hebt aan anderen lezen. Als je als stelregel aanhoudt dat je voor jezelf schrijft, heb je minder last van de kritische ogen van de ander, of die van jezelf! We zijn bij het schrijven meestal onze eigen strengste criticus. Geef jezelf daarom zoveel mogelijk ruimte om te modderen, te kliederen, te rommelen en te klooien. Wat eruit komt hoeft niet mooi te zijn, als het maar van en voor jou is. Mocht het wel een keer mooi zijn, of echt ook voor een ander, dan is dat mooi meegenomen. Als je het aan iemand wilt laten lezen, wat je geschreven hebt, dan komt dat verlangen vanzelf bij je op. Als het dat alsmaar blijft doen, kun je natuurlijk van deze regel afwijken. De regel is bedoeld voor je eigen schrijfvrijheid.

Waarom eigenlijk?

Je schrijft hier voor jezelf. De oefeningen die je hier vindt zijn gericht op dit principe. Je schrijft hier voor jezelf, om dingen te ordenen, om supereerlijk te durven zijn tegen jezelf, om jezelf te verrassen met geheime gedachten of nieuwe inzichten, om op onderzoek te kunnen gaan naar hoe het met je is, hoe het er in je leven voor staat, naar wie je bent op dit tijdstip in je leven en wie je nog meer bent of zou kunnen zijn.

We doen het ook omdat schrijven je helpt om je leven van meer kanten te bekijken. Het kan je ruimte geven om er ánders naar te kijken dan je al deed. Het kan je de rode draad laten zien, een terugkerend thema, of de andere kant van de medaille. Geef je zelf daarom de ruimte om jezelf te verrassen.

Grote schoonmaak in je geest

Als je in het aardbevingsgebied leeft, werkt en woont, heb je in je leven te maken met absoluut abnormale situaties. Het is niet normaal wat hier gebeurt. Dat betekent ook dat alle ‘normale’ manieren van omgaan met dingen die in je leven gebeuren, alle ‘normale’ verhalen, levenswijsheden en oplossingen die we hebben voor moeilijkheden in het leven, zomaar ineens niet meer kunnen werken. Iedereen die hier woont heeft creativiteit nodig, flexibiliteit, veerkracht, doorzettingsvermogen, kortom: levenskracht en levenslust. Schrijven is een manier om grote schoonmaak te houden in je geest, alles weer eens op een andere manier neer te zetten, om en om te draaien, net zolang tot er een ander, frisser plaatje ontstaat waar je weer even mee door kunt.

Kijken van binnen uit, met een open blik

De manier van schrijven die we je hier aanreiken is erop gericht om je naar allerlei aspecten van je eigen leven te laten kijken. Met eerlijke ogen, die willen zien wat er echt is, van binnen uit, maar ook met open ogen, die kunnen zien wat er nog meer is. Zien hoe het werkt? Begin gewoon maar eens bij het eerste thema. Hoe kan het ook, in het aardbevingsgebied, we moeten wel beginnen met het thema (t)huis.

We wensen je een open blik toe!

Als je wilt mag je altijd reageren op de oefening, over hoe je het vond om hem te doen of wat het bij je opriep. Er is bij elke oefening een reactiemogelijkheid. Je mag ook direct naar een van onze geestelijk verzorgers reageren. Dan krijg je altijd bericht terug. We moedigen je graag aan, en als het nodig is, vangen we je graag op.
Marjo: m.vanbergen@gvagroningen.nl
Melissa: m.dales@gvagroningen.nl